ประวัติลีลาศ

ความหมายคำว่า “ลีลาศ” หรือ “เต้นรำ” มีความหมายเหมือนๆ กัน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิต ปีพุทธศักราช 2525 ได้ให้ความหมายไว้ดังนี้ลีลาศ เป็นนามแปลว่า “ท่าทางอันงาม การเยื้องกาย” เป็นกริยาแปลว่า “เยื้องกราย เดินนวยนาด”ส่วนคำว่า “เต้นรำ” จากพจนานุกรมเล่มเดียวกันแปลว่า เคลื่อนที่ไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะดนตรี ซึ่งเรียกว่าลีลาศ โดยปกติเต้นเป็นคู่ชายหญิงคนไทยนิยมเรียกการลีลาศว่าเต้นรำมานานแล้ว คำว่า ลีลาศตรงกับคำภาษาอังกฤษ “Social Dance” บางประเทศในยุโรป เรียกการลีลาศหรือเต้นรำว่า “Ballroom Dancing” ผู้บัญญัติคำศัพท์ว่า “ลีลาศ” คือพระองค์เจ้าวรรณไวทยากร วรวรรณ (กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์) เมื่อปี พ.ศ. 2476
ความมุ่งหมายของการลีลาศความมุ่งหมายของการลีลาส พอจะสรุปเป็นข้อๆ ได้ดังนี้
1. เพื่อให้รู้จักเบื้องต้นของการลีลาศ เช่น การยืน การเดิน การจับคู่ ตลอดจนทิศทางงในการลีลาศ
2. เพื่อให้สามารถลีลาศในท่าเบื้องต้นได้ ท่าทางถูกต้องตามแบบ และเข้ากับจังหวะดนตรีได้ดี
3. เพื่อให้รู้จักการเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดีในการลีลาศ
4. เพื่อให้มีมนุษยสัมพันธ์เข้ากับสังคมได้
ดี5. เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างหมู่คณะ
6. เพื่อให้ได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน เป็นการผ่อนคลายความตึงเครียดทั้งร่างกายและจิตใจ
7. เพื่อเป็นการออกกำลังกาย
8. เพื่อให้รูจักวิธีการของลีลาศ ตลอดจนมารยาทต่างๆ ในการลีลาศ